Ciska van Geer
Frankrijk • Provence-Alpes-Côte d'Azur
Frankrijk • Provence-Alpes-Côte d'Azur
Vallée de la Clarée
Vallée de la Clarée is een prachtige onbekende parel onder de berggebieden in de zuidelijke Alpen. Het ligt op ongeveer een uurtje rijden in noordwestelijke richting vanuit Briancon. Midden in het gebied ligt het authentieke autovrije plaatsje Névache (buiten het dorp is een grote parkeerplaats). In Névache zijn er accommodaties waar je kunt overnachten. Verder zijn er een paar camping rondom het gebied (camping Fontcouverte is wat mij betreft de beste plek om te vertoeven, gezien de ligging). Op de foto zie je een van de vele bergmeren. Ik ben dolverliefd geworden op dit gebied.... elke bocht biedt weer een spectaculair uitzicht en het is goed vertoeven in de supergezellige berghutten die het gebied rijk is. NB: de oranje gloed op de sneeuw wordt veroorzaakt door neergedwarreld Saharazand
Demonstratie van de..
Hier op Ameland bij Hollum trekken tien stoere paarden, (waarvan je er hier 4 ziet) de reddingboot met donderend geweld over het strand en door de branding in zee, dit is een hele oude traditie. Deze gebeurtenis herinnert aan vroegere tijden, want als er echt een schip in nood is, vaart tegenwoordig de moderne Anna Margaretha met hoge snelheid de haven van Ameland uit. De demonstratie laat zien dat het redden van drenkelingen en het verlenen van bijstand aan schepen die bij Ameland in nood verkeren een lange geschiedenis heeft, een prachtig spektakel die je niet moet missen!! Het evenement is gratis en je kunt ze dit jaar nog zien op de volgende data: 9 augustus / woensdag 24 augustus - 19.00 uur (Zomervakantie) woensdag 21 september - 18.00 uur woensdag 19 oktober - 16.00 uur donderdag 29 december - 14.00 uur (Kerstvakantie) Lokatie: Strand Suudwest Hollum, aan het eind van het Tjettepad.
Spitsbergen • Nordvest Spitsbergen NP
Spitsbergen • Nordvest Spitsbergen NP
Spitsbergen
Deze ijsberenmoeder met haar een jaar oude kids kwamen we tegen aan de noordkant van Spitsbergen voorbij Smeerenburg. Het was fantastisch om deze familie te zien. We hebben daar lang staan te genieten van het spectakel. De ijsberen deden zich tegoed aan een dode walvis die was aangespoeld en liepen daarna weg om in de sneeuw te gaan liggen.
Zaanse huisjes
Het Inntel hotel in Zaandam heeft een gevel die bestaat uit een opeenstapeling van bijna zeventig losse Zaanse huisjes, uitgevoerd in vier kleuren Zaans groen. Eén huisje wijkt af en heeft een blauwe kleur. Dit huisje staat voor het huisje van Monet. Hij schilderde in 1871 namelijk het schilderij La Maison Bleue, waarop hierop een blauw Zaans huisje te zien is.
Australië • Great Barrier Reef
Australië • Great Barrier Reef
Hill Inlet,...Whitsun
Wat was dit adembenemend mooi....Met een helikopter vlogen we vanuit Airlie Beach, over de Whitsundays, op weg naar Whitehaven Beach. Hier kijk je naar Hill Inlet, een prachtige inham, die bij hoog water helemaal onder water loopt. Als je heel goed kijkt zie je een drooggevallen zeilbootje. De Whitsundays liggen aan de Oostkust van Australie, en bestaan uit 74 eilanden, waarvan er maar een paar bewoond zijn en een groot deel National Park is. Met de helikopter landden we op Whitehaven Beach, een parelwit strand, met turquoise water waar we de pijlstaartroggen langs zagen zwemmen. Once in a lifetime...
Roodoogmakikikker
De roodoogmakikikker, een van de kenmerkende kikkers van Costa Rica. Veel soorten kikkers hebben een camouflagekleur. Anderen hebben juist felle kleuren zodat vijanden weten dat ze giftig zijn. Roodoogmakikikkers hebben beide. Met ingetrokken poten kun je de donkerblauwe of paarse kleuren aan hun zijkantop en geeloranje vingers en tenen niet zien. Wanneer hun rode ogen ook dicht zijn is deze kikker bijna onzichtbaar als hij op een blad zit. Komt een vijand in de buurt, dan spreidt de roodoogmakikikker zijn poten en opent zijn ogen om hem af te schrikken. Wij hadden het geluk dat er bij onze accommodatie een klein vijvertje zat waar 's avonds bleek dat er meerdere roodoogmakikikkers zaten.
Overpeinzend
Sa Pa ligt in Noord Vietnam en staat bekend om de prachtige bergachtige omgeving met vele rijstterassen. De perfecte omgeving om met een gids een meerdaagse trekking te maken door dit mooie gebied, welke je langs allerlei dorpjes met minderheden voert die in deze regio vaak nog traditioneel gekleed zijn. Onderweg eet en slaap je in zogenaamde homestays, waardoor je een mooi inkijkje krijgt in het leven van alledag daar. En de perfecte gelegenheid om via je gastheer en gastvrouw contact te leggen met de andere dorpsbewoners. Deze mevrouw was duidelijk in gedachten verzonken en behoort tot de zogenaamde 'Black Hmong' minderheid. De black hmong dragen voornamelijk zwarte kleding met een aantal juist zeer kleurrijke details geborduurd in de kleding en fleurige doeken en bijzondere sierraden.
Nieuw-Zeeland • Queenstown omgeving
Nieuw-Zeeland • Queenstown omgeving
Hertje in het Paradij
In Nieuw Zeeland ligt het plaatsje Paradise en die naam is terecht. Veel toeristen komen hier niet dus Je mag de route langs hoge bergen, groene heuvels en weilanden, ruige kliffen en indrukwekkende meren vrijwel helemaal alleen afleggen. Wat een straf… Om er te komen rij je bij Queenstown noordelijk langs het prachtige lake Wakatipu. Alleen deze weg maakt de rit al de moeite waard. Maar je bent er nog lang niet. Na zo’n 45 minuten rijden kom je uit in het plaatsje Glenorchy, heerlijk gelegen met aan de ene kant het meer en aan de andere kant een bergketen. Dit is je laatste mogelijkheid om wat eten en drinken te kopen. Vanaf hier wordt de weg onverhard en steeds smaller. Maar gezien het prachtige landschap waar je doorheen rijdt wil je ook helemaal niet hard rijden. Uiteindelijk kom je na ruim een half uur rijden, als je denkt, waar komt deze weg ooit uit, bij het bordje Paradise. Oke? Dit is het dan? Een gravelweg met enkele boerderijen er aan. Dat was wat wij als eerste dachten. Ik had er prachtige foto’s van gezien en lovende verhalen op het internet. Maar dat alles lijkt niet op dit. Ik had wel gelezen dat je ergens een klein stukje omhoog moest rijden en daar je auto moest parkeren om aan de wandeling te beginnen. Maar waar? Een paar keer op en neer gereden en uiteindelijk in een bocht aan de weg was een klein parkeerplaatsje aan een gesloten hek. Wat bleek, je moest het hek openen, de heuvel oprijden en daar parkeren. Zo gezegd zo gedaan en boven op de heuvel, onzichtbaar vanaf de weg ligt het plaatsje. Het is net een museum of een filmdecor, zo mooi. Vanaf daar loopt een wandeling van ongeveer een uur door een gebied met groene glooiende heuvels met uitzicht op besneeuwde bergtoppen. Zo af en toe een paar paarden, een knusse boerderij en het plaatje is compleet. Wauw. Dit is nieuw Zeeland zoals het hoort te zijn. Als je dan ook nog een mooi hertje tegenkomt dan is het plaatje helemaal perfect.
Oeganda Moroto...Kara
In de buurt van Moroto hebben we (als enigen) met een gids een Karamojongdorp bezocht. Dit was nog een dorp van lemen hutjes. Na een korte rondleiding werden we getracteerd op een dans. Normaal gesproken houd ik hier niet zo van maar dit was wel de overtreffende trap en nog PUUR. Met veel passie begonnen ze te zingen en te swingen, begeleid door fluitjes en belletjes die de mannen om hun benen hadden gebonden. Het was een geweldig schouwspel en je kon zien dat zingen en dansen in hun genen zit. Ze gaven openlijk toe dat ze blij waren dat toeristen hun dorp weer bezocht hadden en waren zo fantiek dat maar door bleven gaan met dansen en later ook springen. Een fantastische ervaring.
Mutukiekie, het...moo
Mutukiekie beach is een van de minder bekende stranden van Nieuw Zeeland maar voor mij een van de mooiste. Het strand is alleen bereikbaar in de periode van 1 uur voor tot 1 uur na laagtij. Buiten die periode is het onbereikbaar door het hoge water. Het strand ligt aan de westkust, zo’n 20 minuten rijden zuidelijk van de beroemde Punakaiki Pancake Rocks. Als je vanaf Greymouth richting Westport rijdt kom je langs het strand gereden maar je mist het vrij gemakkelijk omdat de weg op dit punt veel hoger ligt dan het strand. Als de weg daalt kun je je auto langs de weg parkeren op het punt 42°18'53.2"S 171°16’46.9"E. Hier loop je het strand op en sla je linksaf, na zo’n 20 tot 30 minuten lopen kom je aan bij de prachtige seastacks. Rotsformaties in het water die deels droogvallen bij laagtij. Probeer te gaan lopen zo’n anderhalf uur voor laagtij dan ben je op tijd bij het strand. Je hebt dan zo’n 2 uur om het strand te ontdekken en te fotograferen voordat je weer terug moet omdat het water dan weer te hoog komt te staan en je opgesloten wordt tussen hoge kliffen. Naast de prachtige rotsformaties kun je hier ook genieten van getijdenpoelen. Door het terugtrekkende water vallen de rotsen droog en blijven plasjes over waarin allerlei zeeleven zich op houdt. Dus ben je op weg naar de Punakaiki Pancake Rocks, zoek een getijdentabel op en breng, indien mogelijk, absoluut een bezoek aan dit zelden bezochte maar schitterende strand.
Isolatie-ijs
In de nacht van 2 naar 3 april was het de koudste april-nacht gemeten sinds 1909 ! Hier in Gelderland hadden we de eer, -6.3 graden. Voor fruittelers was dit juist een nacht met heel hard werken, zo ook deze fruitteler in Overasselt, niet om de fotograaf een mooie foto te kunnen laten maken, maar om de bloesem te beschermen. Deze tere fruitbloemetjes vriezen namelijk droog als zij geen isolatie hebben, daarom is de fruitteler de gehele nacht bezig om zijn fruitbomen met bloesem te beregenen/besproeien, zodat de vorst geen grip krijgt op de bloesem maar op het water zodat er een isolerende ijslaag om de bloesem gevormd word en de bloesem kan overleven en wij straks weer in een heerlijke appel kunnen bijten.
450 jaar Vrijheid in.
Het jaar 1572 is het begin van de ‘geboorte van Nederland’ én een keerpunt in de Tachtigjarige Oorlog (1568 – 1648). Het was een heftige strijd: oorlog en deels ook burgeroorlog. Elke stad in de Nederlanden speelde hierin zijn eigen rol en heeft zijn eigen herinneringen. Sommigen bleven de landsheer, koning Filips II van Spanje, trouw. Anderen namen deel aan een opstand onder leiding van Willem van Oranje. Uit eigen beweging of noodgedwongen. Nu, 450 jaar later, zijn veel Nederlandse gemeenten lid van het Samenwerkingsverband 1572. Zowel plaatsen die deelnamen aan de Opstand als plaatsen die dat niet, of pas later, deden. In Brielle, de eerste stad die zich losmaakte van de Spanjaarden, worden vanaf 1 april de gebeurtenissen en thema’s uit 1572 herdacht. (geboortevannederland.nl) Dit meisje is onder de indruk van het monnikenkoor dat met een rijdend carillon door de stad trekt
IJsvogel onder water
De IJsvogel is voor mij een van de mooiste vogels die er in Nederland zijn. Als je hem gedurende langere tijd observeert dan is het vooral bijzonder hoe hij, vanaf een takje, het water in duikt en met een visje weer boven komt. Extra bijzonder is het om deze vangst onder water vast te kunnen leggen. Dat je ziet hoe hij met volle kracht het water induikt, zijn vleugels spreidt om te remmen en ondertussen met zijn snavel een visje probeert te grijpen.
Kennismaken met...Rev
Begin september 2017 - dus toen de alpenweiden al over het hoogtepunt van de bloei heen waren - wagen we de "beklimming" van de 1.920 meter hoge Mount Revelstoke in een Nationaal Park dat als één van de weinige in Canada werd opgericht op initiatief van de lokale bevolking. Het klinkt spannender dan het is. Een groot deel van de beklimming deden we per auto over de Meadows in the Sky Parkway. Om bij het begin te beginnen. De ingang van het park ligt 1.5 km oost van Revelstoke. De poort gaat om 9 uur open. De 26 km lange weg voert je door wouden, langs weiden en valleien en biedt een aantal schitterende uitzichtpunten. Aan het eind van de weg ligt een klein meer, Balsam Lake. Daar is het beginpunt van een aantal wandelingen. Hoewel wordt aangeraden om tevoren bij het visitorscenter in Revelstoke te informeren naar de activiteit van m.n. grizzlyberen in het gebied, hebben we ons daar niet in verdiept. Belangrijk is die informatie wel, maar ons falen wordt ons vergeven. Op de parkeerplaats staat een groot bord. Nog geen 3 dagen geleden is hier een grizzly gesignaleerd. Welkom op NP Revelstoke. We mogen de auto niet op de parkeerplaats bij Balsam Lake parkeren, maar één "halte" eerder. Van daaruit gaat een gratis shuttlebus naar het begin van het lake stream trail naar Miller Lake en Eva Lake, een wandeling van 13 km met slechts 209 meter hoogteverschil. Er zijn meer mensen op pad en we hopen maar dat de beren zich niet van hun verkeerde kant laten zien. Voor noodgevallen hebben we altijd berenspray bij ons. Of er een restrictions beleid - een verplichting om in een groepje van tenminste 4 te lopen - van kracht is weten we eigenlijk niet. We zorgen er min of meer bewust voor dat er altijd een ander stel wandelaars in zicht is. Mede door hen zien we een marter van rots naar rots dansen. Ander vertier komt van de pika's en de grondeekhoorns. De uitzichten zorgen weer voor meer afwisseling. Soms lopen we langs een alpenweide, dan weer doorkruisen we een rotshelling. Lake Eva en Lake Miller zijn natuurlijke parelen in een overweldigend landschap. De reflecties van de omringende bomen in het rimpelloze water zijn betoverend. De dikke smog, het gevolg van bosbranden geeft er nog een mistiek tintje aan, maar zorgt er ook voor dat we met geen haar op ons hoofd hoeven te denken aan doorlopen naar het hoger gelegen Jade meer. Fout kiezen kan hier eigenlijk ook niet. Overal is het mooi, en als je je tentje mee zou hebben liep je vast wel door. Die keuze hebben we dus niet. Over het uitzicht vanuit de "loo" bij het hoger gelegen meer kunnen we niet meepraten. Mijn verhaal houdt op bij die goed verzorgde toilet van Miller Lake, bijzonder zo midden in de natuur. We lopen terug naar Balsam Lake en nemen de shuttlebus naar onze auto. Op de rit de berg af zien we nog net een stekelvarken ons pad kruisen. De volgende dag, bij de ingang van het informatiecentrum worden we door een vriendelijke jongeman herkend. Het is de man, die ons een dag eerder van de parkeerplaats naar het beginpunt van de hike reed. Weer horen we de algemene groet: "How are you today" klinken. Uit zijn mond hebben die woorden voor ons nu een andere lading. Revelstoke Mountain, daar willen wij nog wel een keer naar terug. We zijn weer niet uitgekeken.
Verenigde Arabische Emiraten • Abu Dhabi
Verenigde Arabische Emiraten • Abu Dhabi
Sheikh Zayed moskee
De Sheikh Zayed Grand Mosque is de grootste moskee in de Verenigde Arabische Emiraten en een van de grootste moskeeën van de wereld. De schitterende moskee dankt zijn naam aan de grondlegger en tevens eerste president van de Verenigde Arabische Emiraten, Zayid bin Sultan al Nuhayyan. In de Sheik Zayed moskee, welke beschikt over 82 koepels, 1000 pilaren en vier minaretten kunnen maar liefst 40.000 mensen tegelijkertijd bidden. De binnenplaats van de moskee bestaat bijna volledig uit wit marmer en is prachtig versierd met bloemmotieven, bladgoud en edelstenen. Het is dan ook niet vreemd dat de moskee bekend staat als de duurste moskee op aarde als het gaat om de bouwkosten. Voor niet moslims is de moskee, op de vrijdagmorgen na, elke dag geopend vanaf 9 uur in de ochtend tot 10 uur in de avond. Vergeet tijdens je bezoek aan de moskee niet de toiletten te bezoeken, ook deze ruimtes zijn schitterend versierd met bladgoud, bloemversieringen, tapijten en edelstenen. Vooral rondom zonsondergang is het prachtig om de moskee te bezoeken, eerst het warme lage licht, dan hopelijk een mooie kleurrijke zonsondergang en daarna de lichten die de moskee overal beschijnen
Met de Vezo naar zee
Met foto 4002 sluit ik het jaar af, mijn 13e jaar bij Columbus, Ik heb weer genoten van jullie foto's en reacties en wens jullie fijne (reis)ervaringen in 2022 toe, net als deze herinnering aan ons bezoek aan de Vezo, een vissersvolk op Madagaskar: 'We zijn RN 7 afgereden tot aan de westkust. Daarna volgen we de kustweg van Tulear naar Ifaty, voorheen een zandweg, nu geasfalteerd. Het is de RN 9, waar vooral China van profiteert om gemakkelijker katoen naar de havens vervoeren. Wij logeren ver van de hoofdweg in Mangily. Naast ons eco-hotel ligt een vissersdorp. Hier wonen de Vezo. Ze leven hoofdzakelijk van de visvangst met een net en met speervissen. Het is avond, de laatste piroque is gearriveerd. Er wordt schoongemaakt, de vangst is al naar het dorp gebracht, morgen weer een dag. De jongens zijn blij, want wij hebben een afspraak gemaakt om met hun vader mee te gaan. Voor een klein bedrag vaart hij langs de kust naar een ander strand waar hij een maaltijd met vers gevangen vis klaarmaakt. De oudere jongen achter de boot rechts mag mee om de piroque in balans te houden, hij gaat op een van de drijvers zitten. We stoppen onderweg om te snorkelen, je ziet de mooiste vissen in het ondiepe water. Neem wel zelf een snorkel mee, de visser gebruikt de snorkel ook voor het speervissen. Sommige vissers spreken een beetje Frans. Engels is lastig, maar met handen en voeten kom je een heel eind.
Het oog van Durmitor
Het oog van Durmitor is een van de vele prachtige bergmeren in het Durmitor N.P. Dit 39000 ha grote park ligt in het noordwesten van het land en is een waar wandelparadijs. Wij hebben 4 dagen lang gewandeld langs en over de ruige bergen met prachtige structuren, vele meren/ meertjes, eeuwige sneeuw, uitgestrekte weides en kloven waarvan de Tara kloof de bekendste is. Veel toeristen komen niet verder dan de ringweg en een of twee makkelijk bereikbare meren. Het gebied ontdek je pas echt door de vele (pittige) wandelingen te maken die dwars door het gebergte voeren. We genoten in ieder geval volop in dit prachtige park. dat we midden in de Corona periode, bijna helemaal voor ons alleenhadden en het is voor ons zeker één van de mooiste berggebieden die we ooit bezocht hebben.
Verrassing
Op Zanzibar bleef ik maar foto's maken. Het is zo'n kleurrijk eiland. De turquoise zee in allerlei schakeringen blauw, de kleurig geklede bevolking, de prachtige Masai mannen, er is van alles te zien. We hadden een hotel aan het strand en vanaf ons balkon hadden we uitzicht op al dit moois. Op een dag verzamelden een groep Masai mannen zich op het strand vlak voor ons hotel. Er ging iets gebeuren......Camera in de aanslag en ja hoor, we werden verrast door een echte Masai dans. Hierbij is het de bedoeling om zo hoog mogelijk te springen. Hoe hoger je springt hoe meer aanzien je krijgt. Er gaat een enorme energie vanuit. Het was geweldig om dit te mee te maken.